Διατατική ιστογένεση για την επιμήκυνση οστού – Τεχνική Ilizarov

Η διατατική ιστογένεση (Δ.Ο) αποτελεί τη χειρουργική διαδικασία επιμήκυνσης των οστών με τεχνικές που αξιοποιούν τη φυσική ιδιότητά τους να δημιουργούν νέα οστική μάζα και να επεκτείνονται για να καλύψουν το υπάρχον οστικό έλλειμμα.

Πρόκειται για την τεχνική Ilizarov που χρησιμοποιείται με εξαιρετικά αποτελέσματα διεθνώς και πλέον των 20 χρόνων στην Ελλάδα.

Εφαρμόζεται σε ανισοσκελίες μεγαλύτερες των δύο εκατοστών, συγγενείς διαμαρτίες άνω και κάτω άκρου και άλλες επίκτητες αιτίες από τις οποίες προκύπτει έλλειμμα οστού.

Είναι βεβαίως, πολύ σημαντικό, ο Ορθοπαιδικός να είναι έμπειρος στις τεχνικές της Διατατικής ιστογένεση για την επιτυχή εφαρμογή της. Ο Παιδο-ορθοπαιδικός Δρ. Ν. Λαλιώτης έχει πολύ μεγάλο αριθμό εφαρμογών της τεχνικής Ilizarov.

Επειδή η διαδικασία επιμήκυνσης των οστών στηρίζεται και στην εφαρμογή συσκευής, είναι σημαντικό να επισημανθεί εισαγωγικά ότι τα σύγχρονα εξελιγμένα συστήματα που σήμερα εφαρμόζονται είναι εξαιρετικά φιλικά προς τον χρήστη.

Η Διατατική ιστογένεση αξιοποιεί το δεδομένο ότι εάν ένα οστό «σπάσει» ελεγχόμενα στο χειρουργείο και τα άκρα του απομακρυνθούν το ένα από το άλλο με έναν σταθερό ρυθμό, της τάξης του 1 χιλιοστού την ημέρα, τότε το κενό αυτό έρχεται να καλύψει κατά μήκος του άξονα ένα νέο οστό που δημιουργεί ο ίδιος ο οργανισμός.

Η μέγιστη επιμήκυνση από μία οστεοτομία είναι σκόπιμο να μην υπερβαίνει τα 7 εκατοστά.

Η διατατική ιστογένεση εφαρμόζεται σε ασθενείς με:

  • Ημιμέλιες
  • Συγγενής έλλειψη τμήματος οστού
  • Αχονδροπλασία (Νανισμός)
  • Δυσχονδροπλασία
  • Επιφυσιακή Δυσπλασία
  • Ατελής Οστεογένεση
  • Νόσος του Blount
  • Ραιβοιπποποδία

Επίσης σε ασθενείς όπου η ανάγκη αναπλήρωσης προέκυψε μετά από:

  • Τραυματισμο και κατάγματα με κακή πώρωση
  • Οστική Λοίμωξη
  • Πολιομυελίτιδα
  • Οστεοαρθρίτιδα
  • Όγκοι οστών

Αντενδείκνυται σε παιδιά με οστεοπόρωση.

Η Χειρουργική τεχνική

Το οστικό έλλειμμα, μπορεί να αντιμετωπισθεί με δύο τρόπους:

Με Οστεομεταφορά:

Με οστεομεταφορά, δηλαδή με τοποθέτηση «συσκευής» η οποία θα στηρίζει και θα διατηρεί το αρχικό μήκους του οστού καθώς και το κενό του οστικού ελλείμματος, ενώ υγιές τμήμα οστού μεταφέρεται από την μία άκρη του κενού στην άλλη.

Με Οστεοτομία:

Με οστεοτομία, δηλαδή ελεγχόμενο κάταγμα, το οποίο περιλαμβάνει οξεία βράχυνση του οστού για οστικό έλλειμμα έως και 5 εκ. στην κνήμη και έως και 7 εκ. στον μηρό.

Ταυτόχρονα, γίνεται επιμήκυνση του ίδιου οστού με διενέργεια οστεοτομίας. Μπορεί η οστεοτομία οξείας βράχυνσης μην είναι πλήρης και να γίνει μόνο από την πλευρά που χρειάζεται διόρθωση.

Το χειρουργείο ολοκληρώνεται αφού πρώτα προστεθεί η συσκευή εξωτερικής οστεοσύνθεσης στο μέλος (πόδι ή χέρι) που αφορά η επιμήκυνση.

Ακολουθεί η φάση επούλωσης και η φάση επιμήκυνσης, χάρη στη συσκευή, περίπου κατά ένα χιλιοστό την ημέρα.

Όταν το οστό επιμηκυνθεί η συσκευή δεν αφαιρείται διότι δεν είναι σε θέση να υποστηρίξει το βάρος του ασθενούς παρά μόνο όταν η οστική αναδόμηση του νέου οστού ολοκληρωθεί σταδιακά.

Ακολουθεί η τοποθέτηση γύψου για προσωρινή προστασία. Η κύρια έμφαση μετεγχειρητικά δίνεται στην φυσική Αποκατάσταση.

Μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές όπως φλεγμονή γύρω από τις βελόνες, παροδικοί πόνοι, οίδημα, δυσκαμψία γειτονικών αρθρώσεων, μυϊκή αδυναμία, βλάβη νεύρων και αγγείων, ψευδάρθρωση, πρώιμη πώρωση, γωνιώδης παραμόρφωση, οι οποίες κατά τη συστηματική παρακολούθηση από τον Παιο-ορθοπαιδικό αναγνωρίζονται και αντιμετωπίζονται με φάρμακα, φυσιολθεραπεία ή και χειρουργείο.